Psikolog ve pedagoglara göre okul öncesi eğitim çocuğun bedensel, zihinsel sosyo- duygusal ve dil gelişimi için çok önemli ve gereklidir.
Okul öncesi eğitim çocuğun ilk temel alıkşkanlıkları olan uyku, beslenme ve özbakım becerilerinin gelişmesine yardımcı olmaktadır.Okul öncesi eğitimde bilgi aktarımından çok, çocuğun var olan yeteneklerinin ortaya çıkmasına olanak tanınır. Çocuğun hayal gücünü kullanarak; yaratıcı düşünme becerisinin gelişmesi desteklenir.
Okul öncesi eğitimin en önemli amaçlarından biri de öğrenmeye merak uyandırmaktır. Anaokullarında belki kitap okuma öğretilmemekte; fakat kitap okumaya ilgi uyandırılabilmektedir.
Anaokullarının eğitim programı dahilinde çocuklar yaşadıkları çevreyi, doğayı tanıma fırsatı elde ederler.Uygulanan faaliyetler eşliğinde hayvanları, dünyayı, hayata dair bazı kavramları öğrenme fırsatı yakalayarak; bazı olgulara karşı merak ve ilgi geliştirebilirler.Beraberce yapılan etkinlikler ise çocuklara paylaşmayı, yardımlaşmayı ve iş birliğini öğretir.
Çocukların en önemli öğrenme modellerinden biri de oyundur.Çocuk oynadığı dramatik oyunlarla insan ilişkilerini öğrenmenin yanı sıra renk, sayı, şekil gibi kavramları da somuta indirgenen oyunlar eşliğinde öğrenir.
Okul öncesi eğitimin en temel amaçlarından biri de çocuğa kuralları ve sınırları öğretmektir.Çocuk okul içerisinde akranlarıyla birlikte uyurken, yemek yerken, oyun oynarken kendi sınırlarını çizer ve başkalarının sınırlarını tanır.Kendi haklarını korumayı öğrenirken; başkalarının haklarına da saygı duymayı öğrenir.
Çocuk psikologlarına göre anaokuluna başlama yaşı mümkün olduğunca erken olmalıdır. Ancak çocuğun gelişim özellikleri de göz önünde bulundurulmalıdır.Hazır olma yaşı her çocuk için farklıdır;fakat ortalama 2-4 yaş civarı uygun yaş aralığı kabul edilmektedir.